Νοζεμίαση

Aμερικανική Σηψιγονία Ευρωπαϊκή Σηψιγονία Ασκοσφαίρωση Τραχειακή Ακαρίωση Βαρροϊκή Ακαρίωση Νοζεμίαση

Νοζεμίαση Ασθένειες του γόνου (Β.ΛΙΑΚΟΥ) • Οφείλεται στο πρωτόζωο Nosema apis to οποίο προσβάλει το επιθήλιο του μέσου εντέρου. • Ενδημεί σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και προκαλεί σημαντικές απώλειες στον πληθυσμό των μελισσιών, στη διάρκεια της διαχείμασης. • Ενδημεί συνήθως με την υποκλινική μορφή, κάτω από ορισμένες συνθήκες μεταπίπτει στην οξεία μορφή και μπορεί να προκαλέσει μεγάλες απώλειες. • Ένας πολύ ύπουλος εχθρός που εξασθενεί έντονα τα μελίσσια στη διάρκεια του χειμώνα χωρίς να παρατηρείται κανένα σύμπτωμα. Επιδημιολογία: • Το πρωτόζωο παράγει ανθεκτικές μορφές τους σπόρους με τους οποίους μεταδίδεται η ασθένεια. • Η Νοζέμωση μεταδίδεται με τους σπόρους που υπάρχουν στα κόπρανα των μελισσών. • Στην οξεία μορφή διαρροϊκά κόπρανα, με άπεπτες τροφές, γεμάτα με σπόρους αφήνονται από τις άρρωστες μέλισσες: - μέσα στην κυψέλη, επάνω στις μέλισσες, στα πλαίσια ή τον πυθμένα - στις εισόδους των κυψελών - στις πηγές του νερού • Προσλαμβάνονται, εξ’ αιτίας της γλυκιάς τους γεύσης, από άλλες μέλισσες και η ασθένεια μεταδίδεται ταχύτατα σ’ όλο το μελισσοκομείο. Σπόροι Nosema apis Συμπτώματα: • Υποκλινική μορφή Χωρίς κανένα σύμπτωμα, υποψιαζόμαστε την ύπαρξη από τη μεγάλη απώλεια μελισσών στη διάρκεια της διαχείμασης. • Οξεία μορφή - Χαρακτηρίζεται από έντονη διάρροια και δραματική ελάττωση του πληθυσμού. - Μπροστά από την κυψέλη παρατηρείται μικρός αριθμός νεκρών μελισσών καθώς και λίγες μέλισσες με έντονα διογκωμένες κοιλιές που δυσκολεύονται να πετάξουν. - Κατά την επιθεώρηση παρατηρείται χαρακτηριστική δυσαναλογία μεταξύ γόνου και ενήλικου πληθυσμού. - Είναι χαρακτηριστική η μορφολογία του μέσου εντέρου. Πεπτικός σωλήνας μέλισσας. Επάνω με έντονη προσβολή από Ν. apis κάτω φυσιολογικός. Η διάρροια είναι σύμπτωμα της Νοζέμωσης Κάθε διάρροια δεν είναι Νοζέμωση Διάγνωση: • Υποκλινική μορφή Υποψία της νόσου, δημιουργείται μόνο στην περίπτωση μεγάλων απωλειών στη διάρκεια του χειμώνα. • Οξεία μορφή Υποπτευόμαστε το νόσημα στην αρχή της άνοιξης όταν παρατηρείται έντονη και επίμονη διάρροια, μείωση του πληθυσμού και δυσαρμονία μεταξύ ενηλίκων μελισσών και γόνου. Συμβάλει στη διάγνωση και η όψη του μέσου έντέρου. Ασφαλής διάγνωση γίνεται μόνο με την εργαστηριακή εξέταση και την ανεύρεση πληθώρας σπόρων. Θεραπεία: • Χορηγείται θεραπευτικό σιρόπι Fumidil B στη δόση των 3mg δραστικής ουσίας /100ml σιροπιού • Υποκλινική μορφή • Χορηγούνται αργά το Φθινόπωρο σε κάθε μελίσσι (αν είναι δυνατό με ένα τάισμα), 6 λίτρα σιρόπι 2/1 που περιέχουν 150 mg Fumidil B. • Οξεία μορφή • Χορηγούνται αμέσως μετά τη διαπίστωση της ασθένειας σε κάθε μελίσσι ανάλογα με το μέγεθός του 200-1000 ml σιρόπι 1/1 που περιέχουν αντίστοιχα 6-30 mg Fumidil B. • Η θεραπεία επαναλαμβάνεται 4 φορές ανά 7 ημέρες. Απολύμανση των Κηρήθρων: • Είναι απόλυτα αναγκαία για τη σωστή αντιμετώπιση της ασθένειας. • Αν δεν απολυμανθούν οι κηρήθρες, η ασθένεια θα παραμένει σταθερά στο μελισσοκομείο με την υποκλινική της μορφή και θα προκαλεί κάθε χρόνο μεγάλες ή μικρές απώλειες. • Η απολύμανση των κηρήθρων μπορεί να γίνει: 1. Με οξικό οξύ 2. Με θερμοκρασία στο θερμοθάλαμο. 1. Με οξικό οξύ • Απαιτούνται 500 κυβικά εκατοστά οξικό οξύ 80% ανά 4-5 πατώματα, ή καλύτερα 1 λίτρο σε ένα κυβικό μέτρο αεροστεγανού χώρου. • Κλίνονται με μονωτική ταινία η χαραμάδες που υπάρχουν μεταξύ των πατωμάτων. Αφαιρούνται τρία πλαίσια από το τελευταίο πάτωμα και τοποθετείται το οξικό οξύ σε δύο γυάλινα ποτήρια. Τοποθετείται από επάνω εσωτερικό καπάκι και αφήνονται οι ατμοί του οξικού οξέως, που είναι βαρύτεροι του αέρα, να δράσουν επί 8 ημέρες. Τα πλαίσια στη συνέχεια αερίζονται επί 48 ώρες. • Στον αεροστεγανό χώρο τοποθετούνται τα πατώματα με τις κηρήθρες. Στο υψηλότερο σημείο του χώρου τοποθετούνται γυάλινα ευρύστομα δοχεία με την ανάλογη ποσότητα οξικού οξέος. 2. Θερμική απολύμανση • Τα πατώματα με τις κηρήθρες τοποθετούνται σε θερμοθάλαμο με σταθερή θερμοκρασία 490 C επί 24 ώρες. • Προσοχή η θερμοκρασία αυτή δεν πρέπει να ξεπερασθεί γιατί θα λιώσουν τα κεριά. • Τα πατώματα με τα πλαίσια επειδή σ’ αυτή τη θερμοκρασία μαλακώνουν πολύ, παραμένουν στο θερμοθάλαμο μέχρι να πέσει η θερμοκρασία τους κάτω από τους 400 C, για να μη ξεκολλήσουν από τα σύρματα.